مرآت‌العارفین

مرآت العارفین نوشته مسعودبک بخارایی نخشبی دهلوی چشتی است، که به تعبیر خودش مانند ابراهیم ادهم دو نیمه در زندگی داشته است، نیمی را به دولت‌مندی و حکمروایی در ماروراء‌النهر سپری کرده و نیمی دیگر را در عالم درویشی به‌سر برده، و این کتاب حاصل نیمه دوم است. او که از عرفای قرن نهم هجری به‌شمار می ر‌ود، علاوه بر مرآت العارفین، آثار دیگری هم به نظم و نثر برجای گذاشته که این کتاب را باید مهم‌ترین آنها دانست.  این اثر عرفانی منثور که با اشعاری از خود نویسنده یا دیگران درآمیخته، در چهارده کشف و یک مقدمه فصل‌بندی شده و مواریث عرفانی نام‌آورانی چون: ابوالقاسم قشیری، عین‌القضاة همدانی، عطار نیشابوری، نجم‌الدین رازی، مولوی، حسن بصری، جنید بغدادی، شبلی، بایزید بسطامی و . . . را در‌بر دارد.

دکتر نجف جوکار، استاد دانشگاه شیراز، با بهره‌گیری از چند نسخه خطی و چاپ سنگی به پژوهش و تصحیح مرآت العارفین اهتمام ورزیده است.  مقدمه مبسوط پژوهش‌گر کتاب به علاوه فهرست‌های کاربردی که پایان‌بخش اثر شده‌اند، اضافه بر پاورقی‌ها و تعلیقات مفید، توانسته است متنی کامل و پر‌بهره در دسترس دانشجویان و پژوهندگان قرار دهد.